Γράφει ο Τζέιμς Ποντ

Μπαίνοντας σε μία κρίσιμη εβδομάδα αγωνιστικών υποχρεώσεων, όπου δεσπόζει το, ένα ακόμα, παιχνίδι που θα κρίνει το μέλλον του Μίτσελ, στον πάγκο του Ολυμπιακού για το επόμενο τριήμερο, θα αποφύγουμε κάθε αναφορά στο αγωνιστικό κομμάτι. Η συνεχιζόμενη προκλητική αγωνιστική συμπεριφορά ορισμένων παικτών, σε συνδυασμό με την τρομαγμένη απόδοση της ομάδας, (η οποία ωθεί υποσυνείδητα το σύνολο, να επιδιώκει το συχνό σκοράρισμα, σαφώς, επειδή απουσιάζει κάθε ίχνος εμπιστοσύνης στην αμυντική γραμμή και τον τερματοφύλακα) καθιστούν απαγορευτική την συγκυρία για οποιαδήποτε αναφορά στο τεχνικό κομμάτι της ομάδας. Όχι τίποτε άλλο: Θα γίνει κανένα ατύχημα και θα φύγει η ομάδα με θετικό αποτέλεσμα από την Γαλλία και θα επιρρίπτουν ευθύνες πάλι στον ανεξάρτητο τύπο, που σας γράφει αυτά που, πεισματικά, αποφεύγετε να δείτε εσείς.

Η αληθινή πρόκληση, για το μέλλον του συλλόγου, που ανέκυψε μόλις εχθές, αφορά τις πιθανές εξελίξεις στα διοικητικά μίας ομάδας που εδρεύει σε γειτονική πόλη και παλεύει, εδώ και δύο χρόνια, να εδραιωθεί στην μέση του βαθμολογικού πίνακα. Μετά από την πολύχρονη, επιτυχημένη και εντυπωσιακή πορεία -των θείων-του στον χώρο του μπάσκετ, ο αγαπημένος όλων, το παιδί – το έχει κάνει λάστιχο και το αγόρι - να το σνιφάρεις στο τραπέζι, αποφάσισε την εμπλοκή του στα δρώμενα της ΠΑΕ που προήλθε από μετεξέλιξη του Πανελληνίου. Όσοι δεν αναγνωρίζετε το σωματείο δικαιολογείστε: Φορούσανε ροζ, τότε – πού να πάει το μυαλό. Θα μπορούσε να παραβλέψει, κανείς την, κατά δική του ομολογία, ενεργότατη εμπλοκή του στην ομάδα της Σπάρτης, την οποία οδηγεί εκ του ασφαλούς στην καθιέρωση στις επαγγελματικές κατηγορίες και μετά, έχει ο Θεός – μόνο που, τώρα δεν θα έχει για τους Λάκωνες: Και οι 6 μήνες που κράτησε η υπόσχεση, καλά ήταν. Οπωσδήποτε, θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε την χρονική συγκυρία της κρίσης ευσυγκινησίας που έπιασαν τον μεγαλοπαράγοντα. Δεν είναι ότι είναι η ομάδα σε αυτό το χάλι και έρχονται και ανάλογα χαΐρια και στη ναυ-αρχίδα του συλλόγου –τμήμα μπάσκετ-: Δεν ανεβαίνουν και οι τιμές στα φάρμακα. Ποιος αληθινός Παναθηναϊκός, θα μπορούσε να αντέξει την τελευταία αυτή αδικία που συντελείται εις βάρος του συλλόγου και του περήφανου κόσμου του;;; Σαφώς και θα έπρεπε μπροστά σε αυτή την πρόκληση να προτάξει τα στήθη του, κάθε υγιής Παναθηναϊκός που έχει την οικονομική προ πάντων, δυνατότητα. Ε, αυτός ο «υγιής» για τον ΠΑΟ είναι ο Τράκης – πού το περίεργο; Το συμβάν, που δείχνει την ειλικρίνεια και την σοβαρότητα του εν λόγω ενδιαφέροντος, είναι ότι ο ίδιος ο Τράκης, δήλωσε θετικός: Όταν ένας άνθρωπος (έστω και αυτός), προβαίνει σε τόσο δραματικές παραδοχές, όσα άλλα λέει, πραγματικά, τα εννοεί.

Μένει να δούμε, λοιπόν, την επίδραση αυτής της θετικότητας, η οποία προφανώς τον κάνει να πιστεύει, έχοντας προφανώς πάρει τις σχετικές διαβεβαιώσεις, από αυτούς που μοιράζουν αντίστοιχες, αφειδώς, σε κάθε πρωτοεμφανιζόμενο επιχειρηματικό μεγαθήριο, τα κάτωθι:

1. Η ΟΥΕΦΑ, είναι ΦΙΜΠΑ και θα συμμετέχει παρουσιάζοντας παρόμοιους, της ΚΑΕ, ισολογισμούς και συμβόλαια. 2. Ο Βασιλακόπουλος ενδιαφέρεται – με το ένα πόδι στο λάκκο – να γίνει πρόεδρος στην ΕΠΟ και θα πάρει τον Οικονομίδη στην Σ.Λ. για να εξυγιάνουν τον χώρο, επιτέλους. 3. Η ΚΕΔ στο ποδόσφαιρο, βγάζει Σχοινάδες, Πηλοείδηδες, Αναστόπουλους και Τανατζήδες και τους κρατάει εν ενεργεία μέχρι να βγάλει ο ήλιος κέρατα, ή να τους πάρουν, μέσα από το γήπεδο, τέσσερεις 4. Στο ποδόσφαιρο έχεις να κάνεις με ΚΑΟΔ και Καβάλες και περνάς απαρατήρητος. 5. Η δημοσιογραφία του ποδοσφαίρου, είναι αντίστοιχη του μπάσκετ και όλοι ενδιαφέρονται, για το «καλό του αθλήματος» και τα στραβά δεν πολυπροβάλλονται. 6. Όλα τα επενδυτικά κεφάλαια, ανά τον κόσμο, ψάχνουν μία ομάδα σαν την ΠΑΕ και την ΚΑΕ ΠΑΟ, υπό την προεδρία, ενός θετικού, να τους τα φάει και θα έχει και συμπαίκτες που δεν θα μπλέκουν στα πόδια του, όπως κάνανε κάτι Αμπράμοβιτς, μεταξύ τους.

Οι εξελίξεις λοιπόν, όπως βλέπετε και οι ίδιοι, είναι ραγδαίες: Όλοι έρχονται, από παντού, θετικοί και αρνητικοί, ενώ η διοίκηση της πειραϊκής ΠΑΕ, σωπαίνει αμήχανα, κρύβοντας τον πανικό της, πίσω από αγωνιστικές και εμπορικές «επιτυχίες».