Γράφει ο Τζέιμς Ποντ

Μετά από μία εβδομάδα, η οποία χαρακτηρίστηκε από στασιμότητα σε όλα τα μέτωπα, καθώς, όλα τα ρεκόρ μείνανε στον ίδιο κάτοχο, διαμορφώνεται ένα σκηνικό, στο οποίο, η μάχη για την κατάληψη της πρώτης θέσης αναμένεται στην νέα χρονιά να είναι εξόχως αμφίρροπη ανάμεσα στα δύο άκρα της ομάδας του Ολυμπιακού, με μοναδικό ενδεχόμενο να υπάρξει κάποια έκπληξη από τον άξονα της ίδιας ομάδας. Μοναδικό μελανό σημείο, το οποίο κάποια στιγμή θα έχει καταδικαστικές συνέπειες, για την ομάδα του Πειραιά, είναι η απώλεια του ανερχόμενου αστέρα (που δεν είναι της Τρίπολης – γιατί αυτός δεν ανέρχεται, αλλά ανελίσσεται έρποντας) του ελληνικού κάτι σαν ποδοσφαίρου, Πέτρου Μάνταλου.

Πολλοί οπαδοί του πειραϊκού σωματείου, έχουν πάρει αψήφιστα την εν λόγω απώλεια, αψηφώντας προφανώς, ότι πρόκειται για το πλέον ακμάζον ταλέντο της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων: Τόση ακμή, ούτε η Κατερίνα Θάνου στα μεγάλα της. Και όλα αυτά συνέβησαν λόγω μίας παρεξήγησης: Η εν λόγω μεταγραφή, δεν προέκυψε από προγραμματισμό, αλλά από καθαρή παρερμηνεία, οφειλόμενη σε άγνοια.

Η εισήγηση προς τους επιτελείς της ΑΕΚ, ήταν να προσεγγίσουν τον Σταύρο Μάνταλο, αλλά, τόσα χρόνια που ήταν όλοι χωμένοι μέσα στα ταμεία της βασίλισσας και τρώγανε από δέκα μεριές και όσοι ήταν απ’ έξω, φωνάζαν για να έρθει και η δική τους σειρά πιο γρήγορα, δεν ήταν δυνατό να αναπτύξουν ένα στοιχειώδες δίκτυο γνωριμιών, πέρα από τις προσβάσεις τους στη διοίκηση της ΠΑΕ ΠΑΟ, εξ ου και η ύπαρξη πράσινου συνδεσμίτη, στην θέση του Αντιπροέδρου της ΠΑΕ, υπό τον Αδαμίδη.

Επομένως ήταν λογικό να υφίσταται αυτή η σύγχυση περί τα πρόσωπα του χώρου. «Μάνταλο» άκουσε, «του χρόνου θα χρειαστεί» άκουσε, ε, μεταξύ μας, εσείς τι θα καταλαβαίνατε; Αλλά, αυτά τα συμπτωματικά, είναι και τα πιο θανατηφόρα… Η πορεία της Βασίλισσας, ξεκίνησε και δεν ξέρει κανείς που μπορεί να καταλήξει… Ο Ιβάν Σαββίδης, ήδη έχει αρχίσει να αναθεωρεί τις απόψεις του περί κατάκτησης της Ευρωπαϊκής κορυφής και φήμες λένε ότι θα ρίξει αυτόν που είχε την ιδέα στον Τίγρη.